Agnieszkowy.

Jestem, jak człowiek, który wrócił z odwyku. Za zadanie mam żyć normalnym życiem i się nie wypieprzyć. Ja i mój lęk stoimy na równoważni. Każdy krok musi być przemyślany, wymierzony w punkt, dopasowany, idealny. Nic na wyrost, nic ponad siły...

Tu istnieje. I bardzo chcę w nim być. W odwiedzinach. Spotkaniach. Ważnych rozmowach, w chichraniu. W puzlach i historii. W smutku i nadziejach. W opowieściach i wspomnieniach. Chcę być w "tu"... I w "teraz". Nie hamować tego, czego trzeba doświadczyć. Pobyć w tym. Codziennie dziękuję za ludzi w moim życiu. Nawet jeśli to właśnie ludzie przysporzyli mi tyle cierpienia i zawodów. To ludzie sprawiają, że ciągle wstaję. Dziękuję. PS. G. Bo jak nie my, to kto?

Jak wszystkie ofiary toksycznych relacji mam mocno wdrukowane, że mówienie głośne o patologii to zdrada, to obgadywanie, to oczernianie najbliższej mi osoby. Brudy pierze się w domu. Po co pokazywać je światu? Świat i tak nie pomoże, nie zmieni nikogo, nie podejmie decyzji za mnie. Niestety. Muszę wam to wyznać. Jestem w toksycznym związku. Wiem, wstyd. Ludzie wrzucają w media społecznościowe swoje piękne zdjęcia z wakacji, dokumentację postępów w treningach i food porn. Jeśli sprawy prywatne, to tylko ilustracje idealnego związku: zakochane pary, serduszka, kciuki w górę. O syfie się nie pisze. To jest źle widziane. I nawet nie chodzi o to, że mi nie współczują, bo i owszem. Wysłuchują, klepią po ramieniu. Jednak z ich reakcji przebija coraz bardziej zdziwienie: co ty tu jeszcze robisz, skoro tak ci źle? Nie podoba ci się, to się spakuj i odejdź. Nie histeryzuj, jesteś młoda, wykształcona, samodzielna, poradzisz sobie wszędzie. Skoro już – mimo bycia oświeconą, wykształconą, liberalną

Nie będę umierać po stokroć tylko dlatego, że"źle trafiłam"...albo, że "trafiło na podatny grunt". Nie będę umierać bo"łatwiej było mi znieść bicie niż kolejne gwałty"...to nie jest przyzwolenie! Nie jest...i nigdy nie będzie. Nie jest przyzwoleniem to, ze byłam skrzywdzoną kobietą, którą łatwo było wykorzystać ponownie, która chciała ufać najbardziej na świecie i chciała tylko byc bezpieczna. NIe zgadzałam się na zabieranie mi pieniędzy z kredytu studenckiego i z pracy ponad siły na kilka etatów. Nie zgadzałam sie na to by nie mieć co jeść, gdy jakas pani remontowała sobie gniazdko dla nich. Nie zgadzałam sie na kolejne przeprowadzki z czyjejś winy!!! NIe zgadzałam się na wyzwiska i obelgi,na poniżanie i odbieranie godnosci. NIe zgadzałam sie na kłamstwa..uderzenia...i ciągnięcia za włosy po mieszkaniu! Nie zgadzałam się na oszustwa i życie poza prawem! NIe zgadzałam sie na to, by cierpieć nie ze swojej winy. NIe zgadzałam sie na odcięcie mnie od znajomyc

TAK!!! własnie ja byłam ofiarą przemocy. Jedna z wielu. będę walczyć dopóki zabraknie mi sił. Wykrzyczę swój ból światu. Bo milczeć nie wolno... Teraz juz jestem wolna...i będę krzyczeć ile tylko się da!

Jakie to ma znaczenie dla zdarzeń mających miejsce w 2014 roku i wczesniej...?